woensdag 31 augustus 2011

Robbie, the sequal

Mijn laatste dag in Grote Stad zit er op. Morgen begin ik in Vervelend Klein Stadje. Het was een rare dag, maar ook een goede dag, met taart, bloemen, lieve collega's en bewoners. Als klap op de vuurpijl hield Robbie een heuse speech. Ik hield het droog, maar dat ging maar ternauwernood goed. Op mijn verzoek mailde hij mij zijn spiekbriefje. 


Evelyn, ten eerste wil ik je bedanken na 5 jaar begleiding, eerst op p.. en de laatste anderhalf jaar op g... We hebben veel meegemaakt bijvoorbeeld, Onze kennismaking de eerste dag dat je kwam kijken op het p... het was niet de beste kennismaking, maar je wist wel hoe je ermee moest omgaan net zoals in de daaropvolgende tal van situaties. Jij wist mij altijd te kalmeren. Op jou manier en uiteindelijk liep ik weer lachend de deur uit, of dan zei ik wat dan zei jij wat zeg je evelyn heb niet verstaan wat je zei of je zei watten koop je in de winkel. Hoe dan ook je wist aan elke situati en positieve draai te geven. Ook toen ik een zware periode had was jij degene die voor mij klaar stond in mij gloofde.jij hebt mij geleerd dingen positief te blijven bekijken. Je wist me altijd weer op te vrolijk.  je hebt me fantastisch begeleidt. wat zeker niet makkelijk zal zijn geweest met zon puber als ik was. Evelyn bedankt voor je begleiding en een fantastische tijd. Ik heb veel van je geleerd voor nu en de toekomst. Veel suc6 bij je volgende baan het gaat je lukken. Want ze hebben op de b... er een echte topper met een gouden hart bij. Evelyn bedankt.


Mooi toch!

zondag 21 augustus 2011

Love is in the air.

En nu zit het er dan ook echt op. Het was een bijzondere laatste 'vakantie'dag vandaag. Jongste vertrok vanochtend al zeer vroeg naar een cross, die hebben we dus de hele dag niet gezien. Bij thuiskomst was het douchen, en nu al weer weg met zijn 'vrinden'naar hun keet. Have fun, my boy!


Oudste brachten we eind van de morgen naar zijn vriendinnetje. Hij kent haar van de vakantie van vorig jaar, en ging een paar weken gelden al naar haar toe in de Noordoostpolder. Blijkbaar hadden wij haar kunnen kennen van de vakantie van vorig jaar in Drente. Prins zou zelfs nog met haar hebben gesproken, volgens Oudste. Prins weet van niets, maar dat mag de pret niet drukken. Ineens dook ze (weer) op in het leven van Oudste. Zo gaat dat tegenwoordig, met hyves, twitter en facebook. (Vroeger, ja vreoger was dat heel anders. Dan stuurde je brieven. Of kaarten., Of belde je. Via een telefoon-met-een-draad. En moest je geluk hebben dat degene die je belde, ook gewoon thuis was. Maar goed, das war einmal).


Weken geleden dook meisje B. dus ineens op in de verhalen van Oudste. Hij toog met de trein naar de polder en kwam hoteldebotel weer terug. Tijdens de vakantie, toen we op een marktje in Kroatie waren, meldde Oudste ineens: "Oh nee he. Mam, kijk eens". Hij toonde me een berichtje waarin stond: Het is hier zo mooi. Ik wil graag eens met jou de zonsondergang hier bekijken. Hartstikke lief natuurlijk, en wat een romanticus, dat kind van mij. Helaas had hij dit bericht naar de moeder van een vriendje gestuurd, waarmee hij net gesmst over een ontmoeting met vriendje, die dertig km verder op op vakantie waren. Een momentje door de grond gaan, zeg maar. 


Hij meldde al dat hij een nacht op de camping mocht verblijven. Prima. Maar wel even van te voren bellen met de vader van Meisje B, natuurlijk om wat zaakjes op een rij te zetten. Hij was van harte welkom. Vandaag was het zover. Hij had wel met de trein gewild, maar we hadden afgesproken dat wij hem zouden brengen, en morgen komt hij dan met de trein terug. Wij maakten de rit van 75 minuten net als vorig jaar nogmaals. Wij betraden de camping. Meisje B. zou ons tegemoet lopen. (Het is nogal een grote camping) Wij kwamen al wandelend om een hoekje, en daar kwam ze aan. Ik merkte al een schokje bij Oudste. Meisje B. kwam met uitgestoken hand op ons af en stelde zich voor. Toen draaide zij zich om naar Oudste. Oudste pakte haar vast, sloot zijn ogen, gaf haar een dikke kus en een grote knuffel en het leek héél eventjes of de wereld stil stond en wij daar helemaal niet waren. Ik word er steeds helemaal zacht van binnen van als ik er aan denk. Hoe lief! Oudste is echt tot over zijn oren verliefd, ik vind het leuk om te zien. Aan de andere kant hoop ik ook wel dat dit niet voor eeuwig is, maar dat is van later zorg., Voor nu is het heerlijk om te zien. 


Na even kennis te hebben gemaakt met Vader B, togen wij weer huiswaarts. Onderweg samen een lekker broodje gegeten, heerlijk. Vanmiddag zij we op kraamvisite geweest (of nou ja, kráám.. Het meisje zát al, een bietje laat waren we dit keer) en nu is Jongste dus ook alweer vertrokken.






En wat zullen wij nu eens gaan doen?

woensdag 17 augustus 2011

Blanco dagen

De vakantie is nog niet voorbij, oh nee. En wij genieten ons helemaal suf. Wat is het toch heerlijk om samen te zijn, een beetje te keutelen, eten als je trek hebt en niet omdat het een bepaalde tijd is, hier wat te rommelen, en daar wat op te ruimen enzovoort. Het weer werkt ook prima mee, heerlijk.


Gisteren was Prins jarig, en het was een heerlijke dag. Omdat het hier nog midden in de bouwvak is, waren er heel wat mensen niet vanwege vakantie, maar met de mensen die er wél waren, hebben we tot na enen heerlijk buiten bij het vuur gezeten. Dat was prima te doen. En wat is er nu lekkerder dan met een stel van je meest teerbeminde lieverds lekker te borrelen bij het vuur? NIETS! Helemaal niets. Ok, misschien had ik dat laatste wijntje niet moeten drinken, maar ach, het is ook vakantie, wat het hekje.


Morgen gaan Prins en ik een rommelmarkt afstruinen en daarna samen (een klein beetje) klussen. Ook dat hoort (voor ons) een beetje bij de vakantie. Het komend weekend zijn we alweer helemaal volgeboekt. Met leuke dingen, dat wel. Maar daarom zijn die lege dagen daar aan vooraf zo fijn. Volgende week gaan we weer aan de slag, en ik moet zeggen dat ik zelfs dáár zin in heb! Het wordt ook wel ene bijzonder weekje. Een week waarin mijn opvolgster ga inwerken en begin afscheid te nemen van bewoners en collega's. Het afscheid is natuurlijk niet echt leuk ofzo, maar het hoort bij een nieuwe stap. Die week erna kan ik dan nog de aller- allerlaatste puntjes op de i zetten, en dan start mijn nieuwe baan op 1 september om acht uur precies.


Als ik tenminste de weg in één keer kan vinden.

zaterdag 13 augustus 2011

10 dingen die ik niet meer doe voor, tijdens of na de vakantie:

1. Stressen bij het inpakken: wij doen het al jaren op zijn elf-en-dertigst, en dat bevalt ons heel goed. Belangrijk om mee te nemen zijn de paspoorten en andere (reis-)papieren, verder kun je alles kopen, mocht je het onverhoopt vergeten zijn. Heerlijk relaxed op reis gaan, is dat!
2.Mijn paspoort links laten liggen: Dat deed ik dus wel voor deze vakantie (heeft ook te maken met het eerste punt), zodat we de avond voor vertrek ontdekten dat mijn paspoort al verlopen was op 10 mei 2010. Dat verhoogt de feestvreugde niet, kan ik zeggen. Gelukkig is daar zo iet als de helden van de Koninklijke Marechaussee, alwaar ik in de tijd van een stief halfuurtje een noodpaspoort kon aanvragen. Hoera voor de mannen van de Kmar!
3. Meer dan één lange broek, te veel t-shirtjes en een jás meenemen naar een warm land: Ik had een ernstig tekort aan hemdjes. Wat een luxe was dat! Alle lange broeken zijn ongebruikt weer mee terug gekomen. Hoe heerlijk! 
4. In de Benelux op vakantie: Dit tenzij er een enorme lange, warme zomerperiode wordt gegarandeerd. Ik heb teveel jaren zitten vernikkelen in een tentje cq huisje. Dit geldt overigens ook voor Duitsland, Polen en Tjechië. Wat een heerlijkheid om alle dagen zon te hebben. 
5.Geen extra boeken meenemen naast mijn e-reader: Die e-reader vind ik ideaal. Ik had meer dan dertig boeken mee, zonder extra gewicht. Bevalt ene boek niet, dan zap je door naar de volgende, heerlijk. Maar met al dat gelees gaan de batterijen nog wel eens leeg. En dat is jammer. Want dat zie je natuurlijk niet voordat je gaat slapen, maar bij het krieken van de dag. En ik kan heus wel eens wat anders doen, maar ik wil die keus wel zelf maken.
6. Niet voldoende oriënteren op slaapplaatsen onderweg: Met als gevolg dat we (ook door onze zes-uur-later-dan-geplande-vertrektijd) 'savonds om half elf in een Godverlaten durp aan het zoeken waren. 
7. In één keer terug rijden van vakantiebestemmingen verder dan 1000 km: We legden bijna 1400 km af, en omdat we uitgerust waren, dachten we halverwege dat we net zo goed konden doorkarren. Tot de man met de hamer kwam, en het begon te regenen. Het laatste stuk moesten we noodgedwongen elk uur wisselen. Dat rijdt niet fijn. Bovendien is half negen vertrekken en half twee 'snachts aankomen ook gewoon gekkenwerk. Wat is Duitsland dan ineens een belachelijk groot land..!
8. Direct bij thuiskomst aan het opruimen & wassen slaan: Voordeel van zo laat en uitgeput thuis komen is dat je het hoognodige uit de auto haalt, in huis kwakt, opgewekt een biertje opentrekt, deze halverwege in de gootsteen gooit en dan gewoon gaat slapen. Zodat je de volgende dag redelijk uitgerust de zooi te lijf kunt gaan. De kans dat we volgend jaar weer zo laat thuiskomen, is klein, maar toch ga ik ook dan niet als een Dolle Mina alles aan kant maken. Het wordt er niet anders van, en het gevoel van mañana mañana moet je eigenlijk nog even zien vast te houden.
9. Toezeggen om te komen op een bruiloft, de avond van terugkomst: Gisteren hadden we een bruiloft, van een teerbeminde oud-collega & studiegenoot. Dat was geen succes, zo na een korte nacht. De volgende keer hou ik een slag om de arm. 
10. De kinderen entertainen: De jongens zijn op een leeftijd dat ze zichzelf moeten kunnen vermaken. Er was van alles te doen op de camping, er waren enorm veel jongeren, maar toch trokken ze er niet echt op uit dit jaar. Vooral van oudste zijn we dit niet gewend. Natuurlijk onderneem je wel eens iets met ze, maar we zijn niet vergeten dat ook wij vakantie hebben. Wil je liever bij de tent hangen? Prima, wij gaan naar het strand/ het dorpje/ een biertje drinken. Vaak wilden ze dan ook wel mee, maar niet altijd. Helemaal goed, dat is een keuze. Al met al hebben ook zij een prima vakantie gehad. Het zal wel een fase zijn. (Please?)
We kijken terug op een heerlijk vakantie, waarin uiteraard wel eens een wanklank viel, maar die zeer prettig en smooth is verlopen. En: we zijn veilig weer thuis, en wat is het lekker thuis komen al je een poosje bent weg geweest. Wat een heerlijk huis hebben we ook eigenlijk! Hier kunnen we zeker weer een hele poos op teren!

vrijdag 12 augustus 2011

Hoe het was?












Het was Héérlijk!!