zondag 18 januari 2015

Het einde der tijden..?

Ach ja. Hoe het is? Het is goed! Beter dan ooit, om eerlijk te zijn. Niet dat ik een verschrikkelijk leven achter de rug heb met allerlei ontberingen en zo, maar eerlijk gezegd: Ook al had ik vandaag een beetje een verpieter-&dram-dag, het gaat echt beter dan ooit.

Ik weet meer dan ooit waar ik sta, wie ik ben. Waar ik heen wil? Geen idee, zoals altijd. En dat is goed. Want I love it when a plan comes together, maar meestal heb ik helemaal geen plan en komt het allemaal toch together, op de een of andere manier.

En nee hoor, op mijn werk heb ik het allemaal helemaal niet op een rijtje. Ik heb geleerd dat ik inderdaad geen drie dagen kan proppen in de twee dagen dat ik er elke week ben. Helemaal niet nu er ook een nieuw project bij is gekomen. Maar: de projectmanager gaat mij bijstaan om een plan te maken om de laatste dagen in mijn functie zo productief en bevredigend mogelijk door te komen. En da's mooi. Want ik rommel maar een beetje aan. Zoals ik altijd maar een beetje aanrommel. En waar ik altijd mee weg kwam. En nog steeds kom. Het is tijd om de lat naar beneden te halen. Het is wat het is en meer is er niet van, dat is wat het is.  En ja, natuurlijk is het wat vreemd om het team, mijn collega en mijn baas 'in de steek te laten', maar ja, het is even niet anders, en dit is het.

En nee hoor, hier thuis loopt het ook niet helemaal op rolletjes. Helemaal niet nu ik mij de afgelopen dagen wat lamlendig voelde en de boel wat meer de boel liet. Wat blijkt? Juist als ik loslaat, lossen dingen zich als vanzelf op. Of ik dacht dat ik onmisbaar was? Ha! Niet dus. Gelukkig maar. Het voelde als 'in de steek laten', maar het tegenovergesteld was dus waar. Want ja hoor, ook als ik niet als een soort Florence Nightinggale loop te redderen, blijken de heren prima voor zichzelf te kunnen zorgen. Ok, het huis ligt er niet zo strak bij als ik eigenlijk zou willen, maar er is ook helemaal niets om je voor te schamen, eigenlijk. En moeders loopt er een stuk ontspannender bij. Fijn voor iedereen,

En nee hoor, in mijn hoofd is het ook geen georganiseerde missie met een militaire precisie. Natuurlijk hakt het er in, je eigen baan afbouwen. Natuurlijk ben ik bezig met: Hoe moet het straks? Hoe gaat het met de studie? Hoe gaat het met die lege dagen die voor me liggen? Vind ik nog wel een baan? Deug ik überhapt nog voor de arbeidsmarkt? Wat wil ik eigenlijk zelf?
Vooral dat laatste, daar ben ik mee bezig.

Hoera voor de Karwei! Die hebben deze week de lak, het behang en vloeren in de aanbieding. Een duidelijker teken kun je niet krijgen, toch? Ik ga aan de klus. De Speelkamer wordt een Studeerkamer en man oh man, wat wordt ie mooi! En opgeruimd vooral. En fris. En hip.Zodat ik er over vijf weken heerlijk kan vertoeven en mijn hersens kan laten kraken.

Het einde van het ene, is het begin van het andere. En zo ist ook!






4 opmerkingen:

  1. Goed zo, al die plannen! En een studeerkamer is geen overbodige luxe straks. Foto's graag! :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een heerlijkheidjes lees ik hier! Je beschrijft allemaal processen in je en om je heen waar ik blij van word en waarbij ik denk: je bent op de goede weg! Welke weg dat is, is nog even onbekend, maar je doet het goed!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Precies! Waar één deur sluit, gaan er weer andere deuren open. Succes met klussen van je studeerkamer, letterlijk en figuurlijk een frisse start :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nou, jij zit helemaal lekker in je vel. Ja, dat begint vaak met loslaten, het per dag bekijken en het accepteren van het nu. Kan ik zelf niet altijd, trouwens, maar we werken eraan :)

    BeantwoordenVerwijderen