woensdag 27 januari 2016

Haai!

Zo.

Het was me een jaartje wel. Alweer bijna februari 2016; mèn wat vliegt de tijd. Ik mis het bloggen. En dat is een goed teken. Want ik heb het bloggen ook heul lang niet gemist. En dat was ook prima. Ik ben een soort van gereset, in het afgelopen jaar.

Baanzekerheid was in eens iets wat ik absoluut niet meer had. En tjee, ik had nooit beseft hoeveel identiteit je ontleent aan een baan. Maar goed: ik blijk ook zonder baan prima te kunnen overleven.

Weer terug naar school: ik voelde mij een spons. En wat was het leuk en leerzaam en fijn en goed. Maar wat was het ook bikkelen! Twee weken voor het afstuderen besloot ik dat ik het niet ging redden, en dus niet mijn portfolio volledig in te leveren, maar met hier en daar een gaatje. Een week voor het afstuderen las ik in de studiegids dat ik dan pas uitslag zou krijgen rond september 2016. En dat vond ik een béétje jammer. Dus gas op de plank. En jeeminee: nog gered ook nog om het volledige portfolio in te leveren. Ik verwacht nog wel een herkansing hier en daar en dat is ook ok. Over iets meer dan een week uitslag.

Hoe het kwam dat ik plots zo achter raakte? Oh, mijn moeder kreeg kanker. En dat zette alles weer heel eventjes op scherp. En dat staat het nu nog steeds een beetje. Ze zit nu midden in het circus van chemo en bestralingen en dat valt om de duvel niet mee.

Daarnaast ben ik momenteel weer aan het werk. Als wijkcoach dit keer. Een leuke, afwisselende baan. Die overigens ook best veel energie kost. Ik ben voornemend om toch maar ietsje minder te gaan werken dan 36 uur. Binnenkort.

Voor nu: Haai! Ik ben d'r weer..!